FINDIK YETİŞTİRME YÖNTEMLERİ
Fındığın Özellikleri
Besleyici özelliği çok yüksek olan kuru yemiştir. İçerisinde nişasta ve şeker bakımından oldukça zengindir. Fındıkta %17 azot bulunur ve %66 yağ bulunur. İçerisinde A ve B vitaminleri bulunur . Nadir olarak bulunan E vitamini fındıkta da bulunmaktadır.
100 gram kuru fındık 683 kalori vardır. Cevizden daha fazla kaloriye sahiptir. İçerisinde en çok potasyum, fosfor, kalsiyum bulunur.
Fındık, çok yağlı bir yemiş olduğu için, besleyici olmakla birlikte, sindirimi zor olan bir yemiş türüdür. Bu nedenle midesi zayıf olan insanların tüketmesi pek tavsiye edilmez. Ayrıca, yağlı besinlere karşı diyet yapmak zorunda bulunan insanların da fındıktan uzak durmaları gerekir. Çocuklar ve gençler için, yüksek kalori sağlaması nedeniyle, ciddi anlamda çok faydalıdır.
Fındık kozmetik de de çok faydalı bir yemiştir. Fındık yağı badem yağı ile aynı özelliktedir. Fındık, barsak yumuşatıcı olarak kullanıldığı gibi özellikle yanıklarda merhem olarak da sürülür gözle görülür fayda sağlamaktadır. Ayrıca, fındık yağı, bol vitaminleriyle deriyi beslediği için, çoğunlukla güzellik kremlerinin içeriğinde kullanılır.
Fındık Yetiştirme Yöntemleri
Fındık Türkiye’de en verimli Karadeniz kıyılarında ve Giresun bölgesinde yetişmektedir.Sakarya, kandıra da da yetiştiğini biliyoruz. Yurdumuz fındık üretiminde Dünya sıralamasında birinci sıradadır. Türkiye’deki fındık ağaçlarının sayısı 160 milyonun üstündedir ve yılda yaklaşık olarak 70-80 bin ton fındık alınır ki bu miktar dünya fındık üretiminin yarısından çoktur.
Fındık ağacının özelliklerinden hafif serin toprakları sevmesidir. Fındık ağaçlarının kökleri dik olarak 1 metre derinliğe kadar inebilmektedir. Killi topraklarda genel olarak çoğunlukla, tombul fındık, kumlu-killi topraklarda ise sivri fındık yetişmektedir. Fındık tohumundan, çelikle, daldırma ile aşı ile üretilebilirse de en iyisi kök diplerinden süren fışkınlarla yetiştirme türüdür. Fındık ağacı baharda sürgünler ilkbahara yakın, ağaçlar daha uyanmadan, köklü olarak alınır, sonbaharda derince gübrelenmiş toprağa dikilmelidir. Fidanlar, 4-5 yıl sonra yemiş vermeye başlarlar. O zamana kadar oldukça sık çapalanmak istemektedir. Yemiş vermiş ağaçların da, kıştan önce, dipleri açılarak aralarındaki toprak bellenmeli, toprağa yakın iki fışkın bırakılarak öteki fışkınlar kesilmelidir. Yaşlı dallar sonbaharda budanmalı, toprağa ara sıra bol gübre verilmelidir. İyi bakılan fındık ağacı 50-60 yıl ömrü olabilmektedir.
Fındığa dadanan zararlı böceklerin başında fındık kurdu gelmektedir. Larva halindeyken yemişin içine girip tırtıl olan bu böcek fındığın içini yer ve fındık bitkisini öldürür. Bir de oberea linkaris denilen bir tırtıl daha vardır ki bu da filizlerin içini kemirir, yapraklar solar, buruşur ve fındık ölür. Bunlara karşı çeşitli ilâçlarla vaktinde savaşa geçmelidir.
Türkiyede yetişen fındıkların başlıca türleri şunlardır:
Tombul (Yağlı) Fındıklar: İnce kabuklu, açık renkli, içi yuvarlaktır.
Sivri Fındıklar : Kabuğu kalın, esmer, içinin ucu sivri, dibi yuvarlaktır.
Palaz Fındıklar: Tombul fındıktan daha iri, biraz yassıdır, kabuğu koyu kırmızıdır.
Badem Fındıklar: Sivri fındıktan daha iri, daha yassıdır. Kabuğu incedir, kırmızıya çalar koyu renktedir. Biçimi bademi andırır, lezzetli bir fındıktır.
Kara Fındık: Kalın kabuklu, esmer renkli, iri, az yağlı bir fındıktır.
Kuş Fındığı: Tombul fındığa benzer; yalnız, dibi düz değildir, kabuğu parlak, incedir.